জাপিসজীয়াৰ এসন্ধ্যা

জাপিসজীয়াৰ এসন্ধ্যা

জাপিসজীয়া বিলৰ
ৰান্ধনি বেলিটোৱে
চুমিলেহি আহি
তোৰ বুকুৰ পানীগছা
আৰু মই
ক্ৰমশঃ হেৰাই যাব ধৰিলো
সাধুকথাৰ সেই জলকুঁৱৰীৰ
চকুলোৰ সোঁতত

দুৰণিৰ পানী যুঁৱলিত
সৌটো কি ?
জলকুঁৱৰী ! জলকুঁৱৰী !!

খেজুৰ জোপাই দি বগুৱাবাই
নামি আহিল বেলিটো
শৰালি জাকৰ লগতে যাম বুলি
খদম্ দম্ লগালে
বুকুত হেঙুলীয়া ৰং সানি থৈ

পানীবনৰ বাগিছাত
নাচি ফুৰা
ৰূপালী পখিলাবোৰে
বেঢ়ি ধৰিছে সাঁকো ডাল
সাঁকোৰ ইপাৰে এখন নদী
সিপাৰে এখন নদী

বাঁহনি তলৰ
গো-বাটটোৱেদি আহি
পাটিদৈবোৰৰ মাজত
লুকাই আছেহি জোনটো
সন্ধ্যাৰ সৈতে আজি
তাৰ গোপন অভিসাৰ

বতাহজাকে আহিনৰ গানটো
গায় গায় আহি
কহুৱানি ডৰাতে জিৰাইছেহি
শীতৰ সৰাপাত গচকি
উদাসী ফাগুনৰ বুকুত
জুই ফুল ফুলাবলে
যাবলৈ আৰু বহুদুৰ আছে বাকী

ভালপোৱা

 ভালপোৱা

ৰাতিটো আকুলতাৰে ৰৈ আছে
জুৰুলি জুপুৰি হৈ
বৰষুণজাকত তিতাৰ হেঁপাহেৰে
তৰাবোৰে অভিমানতে মুখ লুকুৱালে-
'কিয় আমাৰ আন্তৰিকতাৰ পোহৰক
থেলি দিবা আন্ধাৰলে'
জোনটোৱে মুখ ওন্দোলাই
এতিয়াও ৰৈ আছে
সি যে ৰাতিটোক ভাল পায়
বুকুৰ জোখাৰে...

১১।১২।২০১২