tag:blogger.com,1999:blog-78407986809617225242024-02-20T22:37:54.940+05:30সেউজীয়া চৰাইBitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.comBlogger238125tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-67912838256203143782023-11-30T09:40:00.000+05:302023-11-30T09:39:36.987+05:30উলংগ নাৰী<div>মূলঃ দেবব্ৰত জেনা<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>মোৰ নগ্নতাত নজনাকৈয়ে</div><div>উলংগ হৈ গ'ল বহু নাৰী</div><div>সেইসকল নাৰী </div><div>যি ভাবে গৰুক মা বুলি</div><div>যিসকলে কৰে গো পূজা</div><div><br></div><div>গো ৰক্ষাৰ বাবে</div><div>তেওঁলোকে ৰাজপথ উত্তাল কৰে</div><div>গো ৰক্ষক হৈ তেওঁলোকে</div><div>নিজকে হিন্দু শ্বেৰনী বুলি কয়</div><div><br></div><div>মোৰ নগ্নতাই কিন্তু</div><div>তেওঁলোকৰ বুকু কঁপাব পৰা নাই</div><div>সেয়ে এতিয়াও তেওঁলোক</div><div>মোৰ বাবে ৰাজপথত নমা নাই</div><div>নাই কণ্ঠত এটা প্ৰতিবাদৰ ভাষা</div><div><br></div><div>তেওঁলোকে</div><div>গৰুৰ মাজত ভগৱান দেখা পায়</div><div>মাকক দেখা পায়</div><div><br></div><div>কিন্তু</div><div>মোৰ মাজত তেওঁলোকে মাক বিচাৰি নাপালে</div><div>নাপালে বিচাৰি এজনী ভনী।</div><div><br></div><div>২৬ জুলাই, ২০২৩</div><div><br></div><div><br></div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-81484261049830589342023-11-26T08:20:00.001+05:302023-11-26T08:19:06.980+05:30আমাৰ কাৰণেই<div>মূলঃ এম বেৰী<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>আজি পুৱাই</div><div>ইংৰাজী gauze শব্দটো শিকিলো</div><div>(মিহিকৈ বোৱা চিকিৎসাত ব্যৱহৃত কাপোৰ)</div><div>আৰবী শব্দ غَزَّة</div><div>বা ghazzaৰ পৰা আহিছে এইটো</div><div>কাৰণ গাজাৰ অধিবাসীসকল</div><div>শতিকাজুৰি দক্ষ বয়নশিল্পী</div><div><br></div><div>মই তেতিয়া আচৰিত হ'লো</div><div><br></div><div>তেওঁলোকৰ বাবেই </div><div>আমাৰ কত যে ক্ষতস্থানত</div><div>পটি বান্ধিব পাৰিছো</div><div><br></div><div>আৰু আজি</div><div>তেওঁলোকৰ কিমান ক্ষতস্থান</div><div>পটিহীন উন্মুক্ত হৈ পৰি আছে</div><div>আমাৰ কাৰণেই!</div><div><br></div><div>১৪ নৱেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-47952942974830690012023-11-26T08:20:00.000+05:302023-11-26T08:19:00.612+05:30তেল<div>মূলঃ কিতাবগঞ্জ<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>ঈশ্বৰে</div><div>স্বৰ্গৰ শেষ চাকিটোৰো</div><div>তেলকণ</div><div>কেৰাহীত দিবলৈ দিব</div><div><br></div><div>যি ঈশ্বৰে</div><div>অধৰ্মৰ ওপৰত</div><div>ধৰ্মৰ বিজয় ধ্বজ্জা উৰুৱাই</div><div>ভাগৰি ঘৰলৈ ওভতি আহিছে</div><div>তেওঁতো ইমানখিনি দয়ালু হ'বই যে</div><div><br></div><div>স্বৰ্গক আন্ধাৰত ৰাখিও</div><div>পৃথিৱীৰ এটা কেৰাহীততো</div><div>অকণমান তেল পৰিবলৈ দিব।</div><div><br></div><div>১৩ নৱেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-27527207521660399952023-11-26T08:19:00.005+05:302023-11-26T08:18:55.267+05:30প্ৰশ্ন<div>মূলঃ মৌমিতা আলম<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>মই মৰিলো নেকি?</div><div>মোৰ দেহৰ পৰা</div><div>নিশ্চুপতাৰ গোন্ধ কিয় ওলাইছে?</div><div>বিশ্বত এতিয়া দুই ধৰণৰ নিশ্চুপতা আছেঃ</div><div>এটা মৃত মানুহৰ</div><div>আৰু আনটো</div><div>শোষকৰ।</div><div><br></div><div>মই কাৰ পক্ষত আছো?</div><div><br></div><div>১১ নৱেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-18726559072036611842023-11-26T08:19:00.004+05:302023-11-26T08:18:47.964+05:30সুখ<div>মূলঃ শৈল ত্যাগী বে'জাৰ<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>সুখ তিনিবাৰ আহে</div><div>জীৱনলৈ</div><div><br></div><div>প্ৰথমবাৰ আহে</div><div>আশাৰ বেশেৰে</div><div><br></div><div>তাৰপাছত আহে</div><div>সান্তনাৰ ৰূপ লৈ</div><div><br></div><div>আৰু শেষত</div><div>বুজাবুজিৰ চুক্তি হৈ।</div><div><br></div><div>১০ নৱেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-64247333772546962602023-11-26T08:19:00.003+05:302023-11-26T08:18:41.631+05:30বাস্তৱতা<div>মূলঃ কিতাবগঞ্জ<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>দোভাগ নিশা</div><div>ফুচফুচাই চৰম সত্যবোৰো</div><div>কৈ দিব পাৰি।</div><div><br></div><div>সেইবাবেই কৈছো—</div><div>কিছু মৰুপ্ৰান্তৰত</div><div>বৰষুণ নহয় কোনোদিনেই,</div><div>সাগৰৰ পানী</div><div>নিমখীয়াই হৈ থাকিব সদায়ে</div><div>আৰু</div><div>কিছুমান ঘা</div><div>নুশুকাই কোনোদিনে।</div><div><br></div><div>৫ নৱেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-10622627582761881942023-11-26T08:19:00.002+05:302023-11-26T08:18:28.462+05:30অপেক্ষা <div>মূলঃ সাহিৰ লুধিয়ানৱী<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>জোনটো ম্লান পৰি আছে, আকাশখন নিস্তব্ধ</div><div>টোপনিৰ কোলাত পৃথিৱীও নিশ্চুপ</div><div><br></div><div>দূৰ দিগন্তত শুকুলা ডাৱৰবোৰে</div><div>হাওলি আহি পাহাৰখনক সাৱতি ধৰিছে</div><div>ব্যৰ্থ আশা লৈ অন্তৰত</div><div>ৰৈ আছো তোমাৰ বাবে </div><div><br></div><div>এই বসন্তৰ ছাঁলৈ গুছি আঁহা</div><div>নহ'লে তোমাৰ প্ৰেম থাকে বা নাথাকে</div><div>জীৱনটো তোমাৰ ইচ্ছাৰ ওপৰত</div><div>কাইলৈকে দয়াৱান হৈ থাকে বা নাথাকে</div><div><br></div><div>প্ৰতিদিনৰ দৰে আজি তৰাবোৰ</div><div>পুৱাৰ কুঁৱলিত হেৰাই নাযাওক</div><div>আঁহা, দুখত জাগি থকা তোমাৰ দুচকুক</div><div>অন্ততঃ এৰাতি শুবলৈ দিয়া</div><div><br></div><div>জোনটো ম্লান পৰি আছে, আকাশখন নিস্তব্ধ</div><div>টোপনিৰ কোলাত পৃথিৱীও নিশ্চুপ</div><div><br></div><div>২৫ অক্টোবৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-9500398283227611162023-11-26T08:19:00.001+05:302023-11-26T08:18:20.997+05:30মইতো ৰাৱণেই ঠিক আছো<div>মূলঃ দীপক শৰ্মা<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>কাৰোবাৰ বাবে যদি বেয়া</div><div>কাৰোবাৰ বাবে শক্তি আৰু ক্ষমতা মই।</div><div>হয়, মই সেইজনেই ৰাৱণ</div><div>যি আজিও শুনো ভনীজনীৰ কথা।</div><div><br></div><div>নিজৰ ভুৱা আত্মসন্মানক লৈ</div><div>সত্যযুগৰ পৰাই মানুহবোৰে গৌৰৱ কৰি আহিছে।</div><div>নাৰীৰ সন্মান খৰ্ব কৰা সকলেই</div><div>আজি মোৰ পুতলা জ্বলাইছে।</div><div>মোৰ পুতলা জ্বলাই দিলে কি হ’ব,</div><div>সকলোতে মাথো জুই আৰু ধোঁৱাহে দেখিবা।</div><div>নিজৰ ভিতৰলৈ জুমি চোৱা</div><div>দেখিবা এই অহংকাৰী ৰাৱণ</div><div>তোমাতকৈ বহু গুণে ভাল।</div><div><br></div><div>মই মৰি যোৱা নাছিলো</div><div>আৰু পৰাজিত হোৱাও নাছিলো</div><div>মোৰ বিশ্বাস আৰু নিজৰেই আস্থাই</div><div>মোক হত্যা কৰিছিল।</div><div>হয়, ভুল কৰিছিলো মই</div><div>এগৰাকী নাৰীৰ সন্মানৰ বাবে</div><div>আন এগৰাকী নাৰীক অপহৰণ কৰিছিলো।</div><div>কিন্তু ৰামে সেই সীতাক গীতাৰ দৰে</div><div>স্পষ্ট আৰু বিশুদ্ধ কৈয়ে ঘূৰাই পাইছিল।</div><div>তেন্তে সত্যযুগৰ পৰা কলিযুগলৈ</div><div>আজিও সীতাই কিয় বাৰে বাৰে</div><div>অগ্নি পৰীক্ষাৰ সমুখীন হ'ব লাগে?</div><div>কিয় কেতিয়াবা নিজৰে মানুহৰ সমুখত</div><div>আৰু কেতিয়াবা অচিনাকিজনৰ মাজতো</div><div>নিজৰ পবিত্ৰতা প্ৰমাণ দিব লাগে?</div><div><br></div><div>হয়, মই সেইজনেই ৰাৱণ</div><div>যি অযোধ্যাৰ ৰজা ৰামে পৰাজিত কৰিছিল।</div><div>আৰু যাৰ বাবে তেওঁ মোক পৰাস্ত কৰিছিল,</div><div>নিজেও সেই সীতাক নিজৰ লগত ৰাখিব পৰা নাছিল।</div><div>ঠিক আছে ময়েই অহংকাৰী, পাপী</div><div>মই অপশক্তিৰ প্ৰতীক।</div><div>হয়, ময়েই সেই উদ্ধত আৰু জেদী দশানন।</div><div>এই কলিযুগৰ মহাসময়ত</div><div>তোমালোকেই ৰাম হোৱা</div><div>মই ৰাৱণেই ঠিক আছো।</div><div><br></div><div>২৪ অক্টোবৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-26611378356557709422023-11-26T08:19:00.000+05:302023-11-26T08:18:06.700+05:30সেই যি সময় আছিল গুছি গ'ল কেতিয়াবাই<div>মূলঃ জাভেদ আখতাৰ<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>সেই যি সময় আছিল গুছি গ'ল কেতিয়াবাই</div><div>যিজন প্ৰেমিক আছিল মৰি গ'ল কেতিয়াবাই</div><div><br></div><div>যি বিচাৰি আছিল এখন নতুন পৃথিৱী</div><div>লুটি লৈ নিজৰ ঘৰ পালেগৈ কেতিয়াবাই</div><div><br></div><div>যি মোক লৈ আহিছিল নদীৰ পাৰলৈ</div><div>অকলেই সিপাৰ পালেগৈ কেতিয়াবাই</div><div><br></div><div>তেওঁৰ কি অৱস্থা তেওঁৱেই জানিব</div><div>মোৰতো বুকুৰ ঘা শুকাই গ'ল কেতিয়াবাই</div><div><br></div><div>সপোনৰ পিছত সপোন আঁকি থোৱা সেই পৃষ্ঠা</div><div>ক'ত আছে এতিয়া সিঁচৰতি হৈ শেষ হৈ গ'ল কেতিয়াবাই।</div><div><br></div><div>১৮ অক্টোবৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-66133733767925090812023-11-26T08:18:00.000+05:302023-11-26T08:17:47.995+05:30হে মহান ব্যক্তিসকল<div>মূলঃ সাহিৰ লুধিয়ানৱী<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>হে মহান ব্যক্তিসকল</div><div>তেজ নিজৰ হওক বা আন কাৰোবাৰ</div><div>হয়তো মানুহৰেই তেজ</div><div>যুদ্ধ পূবতেই লাগক বা পশ্চিমত</div><div>ডোঙাতো বান্ধে শান্তিৰ পৃথিৱীখনৰেই তেজ</div><div><br></div><div>বোমা ঘৰতেই পৰক বা সীমান্তত</div><div>ঘৰৰ আত্মাবোৰেই আঘাত পায়</div><div>পথাৰবোৰ নিজৰেই জ্বলক বা আনৰ </div><div>অনাহাৰত জীৱনেই চটফটায়</div><div>টেংকবোৰ আগুৱাই যাওক বা পিছুৱায়</div><div>গৰ্ভতো পৃথিৱীৰেই বিদাৰে </div><div>জয়ৰ উল্লাসেই হওক বা পৰাজয়ৰ শোক</div><div>মৃতদেহবোৰৰ ওপৰততো জীৱনেই কান্দে</div><div><br></div><div>যুদ্ধতো নিজেই এক সমস্যা</div><div>যুদ্ধই কি সমস্যাৰ সমাধান দিব</div><div>জুই আৰু তেজৰ পৰা আজি বাচিলেও</div><div>ভোক আৰু দৈন্যই কাইলৈ আগুৰি ধৰিব</div><div><br></div><div>সেইবাবেই হে মহান ব্যক্তিসকল</div><div>যুদ্ধখন পিছুৱাই দিলেই ভাল</div><div>তোমাৰ আমাৰ সকলোৰে চোতালত</div><div>চাকিগচি জ্বলি থাকিলেই ভাল।</div><div><br></div><div>১৪ অক্টোবৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-535886493919484702023-11-26T08:02:00.000+05:302023-11-26T08:01:24.815+05:30যুদ্ধখন সেইদিনাই হাৰিছিলো<div><div>মূলঃ কিতাপগঞ্জ<br></div></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>সভ্যতাৰ প্ৰথমখন যুদ্ধ</div><div>আমি সেইদিনাই হাৰি গৈছিলো—</div><div><br></div><div>যিদিনা</div><div>আমাৰ বন্দুকবোৰ</div><div>শিশুৰ বেলুনবোৰতকৈ</div><div>বেছি গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈ পৰিছিল</div><div><br></div><div>যিদিনা</div><div>পিশাচী আট্টহাস্য কৰা</div><div>যুদ্ধ বিমানবোৰক</div><div>শিশুৰ বেলুনবোৰতকৈ</div><div>ওপৰত উৰিবলৈ</div><div>আকাশখন আমি এৰি দিছিলো।</div><div><br></div><div>১০ অক্টোবৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-63663932977717404242023-11-26T07:54:00.000+05:302023-11-26T07:53:14.824+05:30পৰ্বতটোৱে নিজৰ উশাহ বন্ধ কৰি থয়<div>মূলঃ জন ফছ্যে<br></div><div>অনুবাদঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>গভীৰ উশাহ এটা ল'লে আৰু তাৰ পাছত</div><div>পৰ্বতটো তাত ঠিয় দি থাকিল</div><div>তাৰপাছত পৰ্বতবোৰ তাত ঠিয় দি থাকিল</div><div>আৰু তেনেকৈয়ে পৰ্বতবোৰ তাত ঠিয় দি আছে</div><div><br></div><div>আৰু ক্ৰমান্বয়ে কুঁজা হৈ</div><div>সোমাই গৈ থাকে</div><div>সিহঁতৰ নিজৰ মাজলৈ</div><div>আৰু বন্ধ কৰি থয় উশাহ</div><div><br></div><div>যেতিয়া আকাশ আৰু সাগৰে</div><div>আলিংগন আৰু আঘাত কৰে</div><div>তেতিয়া পৰ্বতটোৱে নিজৰ উশাহ বন্ধ কৰি থয়।</div><div><br></div><div>( ২০২৩ চনৰ সাহিত্য ন'বেল বিজয়ী নৰৱেৰ কবি, নাট্যকাৰ জন ফছ্যেৰ কবিতাটো তেখেতৰ Stein til stein নামৰ কিতাপখনৰ পৰা অষ্ট্ৰেলিয়াৰ অনুবাদক May-Brit Akerholtয়ে কৰা ইংৰাজী অনুবাদৰ পৰা অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰা হৈছে।)</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-64578652993424576212023-11-26T07:53:00.001+05:302023-11-26T07:53:02.672+05:30তিনিবাৰৰ বিদায়<div>মূলঃ নাৰ্গেছ মহম্মদী<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>তিনিবাৰৰ বিদায় আৰু এবাৰৰ বিচ্ছেদ,</div><div>তিনিবাৰ মৃত্যুৰ দৰে</div><div><br></div><div>যেতিয়া আলী আৰু কিয়ানাৰ বয়স আছিল</div><div>মাত্ৰ চাৰে তিনি বছৰ</div><div>সেই সময়তে নিৰাপত্তাৰক্ষীয়ে মোৰ ঘৰ আক্ৰমণ কৰি মোক গ্ৰেপ্তাৰ কৰিছিল,</div><div>তেতিয়া কিয়ানাৰ এটা অস্ত্ৰোপচাৰ হৈছিল</div><div>আৰু মই ঘৰলৈ অহাৰ মাত্ৰ কেইটামান ঘণ্টা।</div><div>তাইৰ জ্বৰ উঠি আছিল</div><div>নিৰাপত্তাৰক্ষীয়ে যেতিয়া ঘৰটোৰ তালাচী চলাই আছিল, তেওঁলোকে ল’ৰা-ছোৱালী দুটাক</div><div>শুৱাবলৈ অনুমতি দিছিল।</div><div>মই আলীক দুভৰিৰ ওপৰত বহুৱাই ল'লো, আৰু ঝুলনা খেলাই দিলো, আৰু মৰম কৰি দিলো</div><div>আৰু তাক এটা নিচুকনি গীত শুনালো,</div><div>টোপনি গৈছিল সি</div><div>কিয়ানা অস্থিৰ হৈ আছিল। তাইৰ গাটো গৰম হৈ আছিল আৰু শংকিত হৈছিল।</div><div>তাই ভয় খাইছিল</div><div>তাই দুবাহুৰে মোৰ ডিঙিত সাৱটি ধৰিছিল</div><div>আৰু মই, যেন লাহে লাহে ডুবি গৈ আছিলো,</div><div>তাই পৰা আঁতৰ হৈ গৈছিলো</div><div>যেতিয়া মই ঘৰৰ পৰা ওলাই চিৰিৰে নামি আহিছিলো</div><div>কিয়ানা দেউতাকৰ কোলাত কান্দি কান্দি ৰৈ গৈছিল</div><div>তাই মোক তিনিবাৰ উভতাই মাতিছিল</div><div>মই তিনিবাৰ ঘূৰি আহি তাইক চুমা খাইছিলো।</div><div><br></div><div>যেতিয়া আলী আৰু কিয়ানাৰ বয়স পাঁচ বছৰ আছিল, আৰু সিহঁতৰ দেউতাক আমাৰ পৰা আঁতৰত</div><div>ফ্ৰান্সত আছিল,</div><div>নিৰাপত্তাৰক্ষীয়ে মোৰ দেউতাৰ ঘৰত আক্ৰমণ কৰিলে</div><div>আৰু মোক গ্ৰেপ্তাৰ কৰিলে,</div><div>আলীয়ে নিজৰ হালধীয়া প্লাষ্টিকৰ বন্দুকটো ওলিয়াই ল'লে</div><div>আৰু মোৰ চাৰ্টৰ আস্তিনত ধৰি ল'লে</div><div>আৰু কিয়ানা, ধুনীয়া চোলাটো পিন্ধিয়ে,</div><div>মোৰ ফালে দৌৰি আহিল, আৰু মোৰ স্কাৰ্টৰ</div><div>কাষৰিত ধৰিলে</div><div>সিহঁত মোৰ লগত আহিব বিচাৰিছিল,</div><div>সিহঁতৰ কৰুণ চকু দুযোৰ দেখি মই নিজৰ আৱেগ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পৰা নাছিলো।</div><div>সিহঁতৰ সৰু সৰু হাতকেইখন মোৰ চোলাৰ পৰা</div><div>আঁতৰাই দিলোঁ</div><div>আৰু শিল হৃদয়ৰ মানুহবোৰৰ গাড়ীত উঠি গুছি গ'লো।</div><div><br></div><div>আলী আৰু কিয়ানা যেতিয়া চাৰে আঠ বছৰীয়া হৈছিল, ৰাতিপুৱা সিহঁতক মই স্কুল যাবলৈ সাজু কৰি দিছিলো</div><div>আৰু সিহঁত ওলাই গৈছিল,</div><div>নিৰাপত্তাৰক্ষীয়ে পুনৰ মোৰ ঘৰ আক্ৰমণ কৰিলে,</div><div>এইবাৰ আলী আৰু কিয়ানা ঘৰত নাই।</div><div>কিতাপৰ আলমাৰীৰ পৰা সিহঁতৰ ফটোখন হাতত ল’লোঁ</div><div>আৰু চুমা এটা খাই বিদায় ল'লো</div><div>আৰু সিহঁতৰ গাড়ীৰ ফালে আগবাঢ়িলো</div><div>যাৰ কোনো দয়া-মায়া নাছিল</div><div><br></div><div>আৰু এতিয়া ২০১৭ চনৰ ছেপ্টেম্বৰ মাহ</div><div>আঢ়ৈবছৰ হ'ল মই সিহঁতক নেদেখা</div><div><br></div><div>হয়তো লেখাৰে মই প্ৰকাশ কৰিব পৰা নাই,</div><div>কিন্তু অনুভৱ কৰাব পৰা নিশ্চয়তা আছে– সমগ্ৰ ইতিহাসৰ মাবোৰৰ যন্ত্ৰণা,</div><div>যিসকল মায়ে এফালে নিজে দোষী সাব্যস্ত হোৱাক লৈ গৌৰৱ কৰে, আৰু আনফালে সেই দোষী সাব্যস্ততাই নিজৰ সন্তানক বুকুৰ পৰা কাঢ়ি নিয়াৰ যন্ত্ৰণাত চটফটাই থাকে।</div><div><br></div><div>ছেপ্টেম্বৰ, ২০১৭</div><div>এভিন জেল, ইৰাণ</div><div><br></div><div>(২০২৩ বৰ্ষৰ শান্তিৰ ন'বেল বিজয়ী নাৰ্গেছ মহম্মদীয়ে জেলত থকা অৱস্থাতে লিখা কবিতাটো)</div><div><br></div><div>৭ অক্টোবৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-13862962036058003402023-11-26T07:51:00.001+05:302023-11-26T07:50:29.916+05:30সেনাপতি মহোদয়<div>মূলঃ বাৰ্টল্ট ব্ৰেখট<br></div><div>অনুবাদঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>সেনাপতি মহোদয়, আপোনাৰ টেংকখন শক্তিশালী বাহন</div><div>ই মহতীয়াই নিয়ে অৰণ্য আৰু চেপি পেলাই শ শ মানুহ</div><div>কিন্তু ইয়াৰ এটা খুঁত আছেঃ</div><div>তাৰ বাবে এজন ড্ৰাইভাৰ লাগে।</div><div><br></div><div>সেনাপতি মহোদয়, আপোনাৰ বোমাৰু বিমানখন শক্তিশালী</div><div>ই ধুমুহাতকৈ বেছি বেগেৰে উৰি যায় আৰু হাতী এটাতকৈও বেছি ওজন কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে</div><div>কিন্তু ইয়াৰ এটা দোষ আছে:</div><div>ইয়াৰ বাবে এজন পাইলট লাগে।</div><div><br></div><div>সেনাপতি মহোদয়, মানুহ বৰ উপযোগী জীৱ</div><div>ই উৰিব পাৰে আৰু হত্যা কৰিব পাৰে</div><div>কিন্তু ইয়াৰো এটা দোষ আছে:</div><div>ই চিন্তা কৰিব পাৰে!</div><div><br></div><div>৩০ ছেপ্তেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-19180531128261724422023-11-26T07:46:00.002+05:302023-11-26T07:45:56.709+05:30তোমাৰ প্ৰেমত দুয়োখন পৃথিৱী হাৰি<div>মূলঃ ফেইজ আহমদ ফেইজ<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>তোমাৰ প্ৰেমত দুয়োখন পৃথিৱীয়েই হাৰি</div><div>তেওঁ পাৰ হৈ গৈ আছে বহু দুখৰ ৰাতি</div><div><br></div><div>নিৰ্জন মদিৰালয়ত মদৰ পিপাবোৰো উদাস</div><div>তুমি যেই গ'লা, বসন্তৰ দিনবোৰেও পাতিলে ঠেঁহ</div><div><br></div><div>পাপ কৰাৰ সুবিধা পালো এবাৰেই, সেয়াও মাত্ৰ চাৰি দিন</div><div>দেখি গ'লো আমিও, ভগৱানৰ কিমান সাহ</div><div><br></div><div>সমাজে তোমাৰ স্মৃতি পাহৰাই পেলালে</div><div>তোমাতকৈও বিশ্বাসঘাটক সময়ৰ বিষণ্ণতা</div><div><br></div><div>ভুলতে হাঁহিতো দিছিল আজি ফেইজে</div><div>কিন্তু নুসুধিবা তেওঁৰ হৃদয়ৰ উত্তাপৰ কথা।</div><div><br></div><div>২১ ছেপ্তেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-20995408271951872232023-11-26T07:46:00.001+05:302023-11-26T07:45:44.390+05:30চহৰ<div>মূলঃ অঞ্জুম শৰ্মা<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>মূৰত</div><div>ঘেহুৰ বোজাটো লৈ</div><div>গাঁৱৰ মানুহজন</div><div>চহৰ পায়গৈ।</div><div><br></div><div>চহৰে</div><div>ঘেহুৰ বোজাটো</div><div>তেওঁৰ মূৰৰ পৰা </div><div>নমাই লৈ</div><div>মানুহজনক পিচে</div><div>আৰু খাই পেলায়।</div><div><br></div><div>১৮ ছেপ্তেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-4987923675950884732023-11-26T07:46:00.000+05:302023-11-26T07:45:30.871+05:30মই কওঁ<div>মূলঃ পাশ<br></div><div>অনুবাদঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>বহুতে কয়-</div><div>ক’বলগীয়া বহুত আছে</div><div>এতিয়াও বহু সিদ্ধান্ত ল’বলগীয়া আছে</div><div>যি কথা শব্দৰে প্ৰকাশ কৰিব নোৱাৰি</div><div>যযি দূৰত্ব শেষ কৰিব নোৱাৰি খোজকাঢ়ি</div><div><br></div><div>বহুতে কয়-</div><div>এতিয়া ক’বলৈ একো বাকী নাই</div><div>সিদ্ধান্ত ল’বলৈ একোৱেই বাকী নাই</div><div>শব্দবোৰ যেন নপুংসক হৈ পৰিছে</div><div><br></div><div>আৰু মই কওঁ-</div><div>যাত্ৰা আৰু তাৰিখৰ কথা নকবা</div><div>মোক পিছৰ খোজটো দিবলৈ মাটি দিয়া।</div><div><br></div><div>৯ ছেপ্তেম্বৰ, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-87859616886633127122023-11-25T23:28:00.003+05:302023-11-25T23:27:52.595+05:30নিৰৱতাৰ ষড়যন্ত্ৰ<div> অমৃতা প্ৰীতম</div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>নিশাটো শুই আছে</div><div>কোনোবাই মানুহবোৰৰ বুকুত</div><div>হেঁচা মাৰি ধৰিছে,</div><div>প্ৰতিটো চুৰিতকৈ ভয়ানক</div><div>এই সপোনৰ চুৰি।</div><div><br></div><div>চোৰৰ চিন—</div><div>প্ৰতিখন দেশৰ প্ৰতিখন চহৰৰ</div><div>প্ৰতিটো ৰাস্তাতে পৰি আছে,</div><div>কিন্তু কোনোৱে দেখা নাপায়</div><div>কোনোৱেই আচৰিত নহয়।</div><div><br></div><div>ডিঙিত শিকলি লগাই থোৱা</div><div>এটা কুকুৰৰ দৰে</div><div>কোনোবা সময়ত কাৰোবাৰ</div><div>কোনো কবিতাইহে মাত্ৰ ভুকি আছে।</div><div><br></div><div>৩১ আগষ্ট, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-40799712438244739052023-11-25T23:28:00.002+05:302023-11-25T23:27:42.609+05:30মোৰ কি আহে যায় (প্ৰতিগৰাকী স্বাধীনমনা নাৰীৰ হাতত)<div>মূলঃ কুমুদ অনুঞ্জয়া<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>মোৰ শাৰী, মোৰ চাদৰ</div><div>মোৰ জিন্স, মোৰ কুৰ্টা</div><div>মই মোৰ সন্মান ৰাখি পিন্ধো</div><div>তাত আন কাৰোবাৰ কি আহে যায়?</div><div><br></div><div>মোৰ চিন্তা মোৰ বিচাৰ</div><div>মোৰ বিবেক মোৰ দৃষ্টিকোণ</div><div>মই মোৰ দৃষ্টিৰে পৃথিৱী চাওঁ</div><div>যদি তাৰ বাবে কাৰোবাৰ চকু পোৰে</div><div>তাত মোৰ কি আহে যায়?</div><div><br></div><div>মোৰ কবিতা মোৰ গীত</div><div>মোৰ ভাষা মোৰ ছন্দ</div><div>ভুলটোক ভুল বুলি ক'লে</div><div>যদি কাৰোবাৰ গা জ্বলে</div><div>তাত মোৰ কি আহে যায়?</div><div><br></div><div>মোৰ আকাশ মোৰ জোন</div><div>মই জোনলৈ লাগিলে জখলাৰেই গৈ পাওঁ</div><div>জোনৰ দাগবোৰ যদি মই মচিও দিওঁ</div><div>তাৰবাবে হৃদয় যদি সমাজৰ জ্বলে</div><div>তাত মোৰ কি আহে যায়?</div><div><br></div><div>২৯ আগষ্ট, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-48278782986715708092023-11-25T23:28:00.001+05:302023-11-25T23:27:33.323+05:30জুহালৰ পৰা জোনলৈ<div>মূলঃ আদিত্য ৰহবৰ<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>ঘৰৰ দুৱাৰদলিৰ পৰা </div><div>স্কুললৈ সিমানেই দূৰ</div><div>যিমান দূৰ</div><div>জুহালৰ পৰা জোনলৈ</div><div><br></div><div>জোনত খোজ দিবলৈ</div><div>ৰকেটতকৈ বেছি</div><div>ঘৰৰ দুৱাৰদলি পাৰ হোৱা জৰুৰী।</div><div><br></div><div>২৪ আগষ্ট, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-9013584439309170332023-11-25T23:28:00.000+05:302023-11-25T23:27:25.498+05:30গুলজাৰৰ জন্মদিনত তিনিটা কবিতাৰ অনুবাদঃ<div>অকলশৰে<br></div><div>মূলঃ গুলজাৰ</div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>চোৱা বাটটো কিমান পোন, মসৃণ, পৰিষ্কাৰ</div><div>নাই কোনো গছৰ ছাঁ, নাই দেৱালৰ বাধা</div><div>নাই কোনো দৃষ্টিৰ আঘাত, নাই মানুহৰ মাত</div><div>দূৰ দূৰণিলৈ কোনো নাই, কোনো নাই, কোনো নাই</div><div><br></div><div>কেইটামান খোজৰ লগ কেতিয়াবা পোৱা হয় ক'ৰবাত</div><div>কিছু দূৰ সহযাত্ৰী হয় কেইটামান খোজৰ</div><div>তাৰপাছত হতাশ হৈ ভাগি পৰে এই বুলি কৈ</div><div>তোমাৰ নিসংগতা লৈ তুমি গৈ থাকা, নিসংগতা অকলশৰে</div><div>লগ দিবলৈ ইয়াত কোনো নাই, কোনো নাই</div><div><br></div><div>বাটটো কিমান পোন, মসৃণ, পৰিষ্কাৰ চোৱা।</div><div><br></div><div>যেতিয়া বৰষুণ দিয়ে পানীৰো গজি উঠে ভৰি</div><div>মূলঃ গুলজাৰ</div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>যেতিয়া বৰষুণ দিয়ে পানীৰো গজি উঠে ভৰি</div><div>ঘৰ-দুৱাৰ খুন্দিয়াই পাৰ হৈ যায় পথ</div><div>আৰু উলাহতে জপিয়াই খলকনি তোলে</div><div>খেল জিকি অহা ল'ৰাবোৰৰ দৰে</div><div><br></div><div>চুবুৰীৰ ল'ৰাবোৰে যেতিয়া খেল জিকি আহে</div><div>কেনভাছৰ জোতা পিন্ধি ফুটবলটোৰ দৰে জপিয়াই</div><div>ঘৰ-দুৱাৰ খুন্দিয়াই পাৰ হৈ যায়</div><div>সেই পানীৰ দৰে খলকনি তুলি।</div><div><br></div><div>স্কেচ</div><div>মূলঃ গুলজাৰ</div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>মনত আছেনে এদিন যে</div><div>মোৰ টেবুলত বহি বহি</div><div>চিগাৰেটৰ পেকেটত তুমি</div><div>এটা স্কেচ আঁকিছিলা</div><div><br></div><div>চোঁৱাহি</div><div>সেই গছজোপাত ফুলিছে ফুল!</div><div><br></div><div>১৮ আগষ্ট, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-45986290956073450232023-11-25T23:27:00.003+05:302023-11-25T23:26:43.035+05:30আন্তৰ্জাতিক খিলঞ্জীয়া/আদিবাসী দিৱসত আদিবাসী অধিকাৰ কৰ্মী, কবি জেচিন্তা কেৰকেট্টাৰ দুটা কবিতাৰ অনুবাদঃ<div>চিন্তা<br></div><div>মূলঃ জেচিন্তা কেৰকেট্টা</div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>মা,</div><div>তুমি এবোজা খৰিৰ বাবে</div><div>কিয় গোটেই দিনটো হাবিখন ঘুৰ্মুটীয়াই ফুৰা</div><div>পাহাৰ বগোৱা</div><div>সন্ধ্যা বহু দেৰিকৈ ঘৰলৈ ওভতা?</div><div>মায়ে কয়ঃ</div><div>হাবিখন ঘুৰ্মটীয়াই</div><div>পাহাৰ বগাই</div><div>দিনটো ঘুৰি ফুৰো</div><div>মাত্ৰ শুকান খৰিৰ বাবে।</div><div>কেনেবাকৈ কাটি নেপেলাও যাতে</div><div>এজোপা জীয়া গছ!</div><div><br></div><div>নদী, পাহাৰ আৰু বজাৰ</div><div>মূলঃ জেচিন্তা কেৰকেট্টা</div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>গাঁৱত সেইদিনা আছিল বন্ধৰ বাৰ</div><div>কণমানিটোৰ হাতত ধৰি</div><div>মই ওলাই পালোগৈ বজাৰ।</div><div>শুকান গছবোৰৰ মাজত </div><div>এটা নলা দেখোৱাই</div><div>মই কণমানিটোক ক'লো</div><div>চোৱা, এদিন এইখনেই আছিল</div><div>আমাৰ গাঁৱৰ নদীখন।</div><div>আগলৈ গৈ দেখোৱালো এটা বৃহৎ গাঁত</div><div>মই ক'লো, ইয়াতেই সোমাই গ'ল</div><div>গোটেইটো পাহাৰ।</div><div>হঠাৎ সি ভয় খাই খামুচি ধৰিলে মোৰ গাত</div><div>সমুখত বহু দূৰলৈ বিয়পি আছিল এখন শ্মশান।</div><div>মই ক'লো, দেখিছা এইখন?</div><div>ইয়াতেই এসময়ত আছিল</div><div>তোমাৰ পূৰ্বপুৰুষৰ খেতিপথাৰ</div><div>কণমানিটো দৌৰিলঃ আমি পাই গ'লোহি বজাৰ!</div><div>কি কি ল'বা? প্ৰশ্ন আৰম্ভ হ'ল দোকানীৰ।</div><div>ভাই! অলপ বৰষুণ, অলপ বোকা মাটি</div><div>এবটল নদী, সেই এবাকচ পাহাৰ</div><div>সৌফালে বেৰত আঁৰি থোৱা</div><div>কিছু প্ৰকৃতিও দি দিয়া,</div><div>আৰু এই বৰষুণ ইমান দাম কিয়?</div><div>দোকানীয়ে ক'লেঃ এই আদ্ৰতা ইয়াৰ নহয়</div><div>অন্য গ্ৰহৰ পৰা অনা হৈছে</div><div>বজাৰ মন্দা, দাম বহুত বাঢ়িছে।</div><div>পইচা দিবলৈ শাৰীখনৰ আগটো হাতত ল'লো</div><div>উচপ খাই উঠিলো! দেখিলো আঁচলৰ গাঁঠিত</div><div>পইচাৰ ঠাইত</div><div>মোৰ সমগ্ৰ অস্তিত্ব বান্ধ খাই পৰি আছিল।</div><div><br></div><div>৯ আগষ্ট, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-27922462472150632742023-11-25T23:27:00.002+05:302023-11-25T23:26:32.502+05:30এই সময়<div>মূলঃ মনীষ আজাদ<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>এয়া কিতাপবোৰ কণ্ঠস্থ কৰাৰ সময়</div><div>কাৰণ কিতাপবোৰ জ্বলোৱাৰ আদেশ</div><div>যিকোনো সময়তে আহি যাব পাৰে,</div><div>স্বৈৰতান্ত্ৰিকে জানে</div><div>ভৱিষ্যৎ জ্বলাবলৈ</div><div>কিতাপ জ্বলোৱাটো প্ৰয়োজনীয়।</div><div><br></div><div>এয়া গীতবোৰ মনত ৰখাৰ</div><div>আৰু সমবেত হৈ গোৱাৰ সময়</div><div>কাৰণ গীতেই সেই আহ্বান</div><div>যাৰ দ্বাৰা আমি ভৱিষ্যতক আহ্বান কৰোঁ,</div><div>স্বৈৰতান্ত্ৰিকে এইটো জানে</div><div>সেয়ে সিহঁতে গীতবোৰ আমাৰ স্মৃতিৰ পৰা</div><div>লুপ্ত কৰিব বিচাৰে।</div><div><br></div><div>এয়া প্ৰেম কৰাৰ সময়</div><div>প্ৰেম কৰাটো সদায়ে</div><div>পৰম্পৰাৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ হৈ আহিছে,</div><div>সেয়ে প্ৰতিজন স্বৈৰতান্ত্ৰিকে</div><div>প্ৰেমলৈ ভয় কৰে।</div><div><br></div><div>এয়া বাতৰি সমূহৰ সমুখ ভাগ নহয়</div><div>পাছফালটো ছোৱাৰ সময়,</div><div>কিয়নো স্বৈৰতান্ত্ৰিকে এতিয়া</div><div>বাতৰিত নিষেধাজ্ঞা নলগায়</div><div>বিপৰীতে তাত ধালি দিয়ে গৰল।</div><div><br></div><div>এয়া প্ৰশ্নবোৰ ৰক্ষা কৰা, গঢ়া আৰু</div><div>সেইবোৰ সকলোৰে মাজত</div><div>বিয়পাই দিয়াৰ সময়,</div><div>কিয়নো স্বৈৰতান্ত্ৰিকে জানে</div><div>যে এই প্ৰশ্নবোৰে</div><div>সিহঁতৰ উত্তৰৰ মায়াজাল</div><div>কৰি দিব পাৰে ফালি চিৰাচিৰ।</div><div><br></div><div>এয়া যুদ্ধ কৰি কৰি যুদ্ধ শিকাৰ সময়</div><div>কিয়নো স্বৈৰতান্ত্ৰিকে জানে যে</div><div>সিহঁত তেতিয়ালৈকেহে সুৰক্ষিত হৈ থাকিব</div><div>যেতিয়ালৈকে যুদ্ধৰ ওপৰত</div><div>সিহঁতৰ একচেতীয়া অধিকাৰ থাকিব!</div><div><br></div><div>২ আগষ্ট, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-53206041278213754332023-11-25T23:27:00.001+05:302023-11-25T23:26:11.567+05:30ব্যক্তিগতকৰণ<div>মূলঃ কিতাবগঞ্জ<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>ভগৱান সৰ্বব্যাপী</div><div>হয় নে নহয়</div><div>এই কথা জনাটো সম্ভৱ নহয়।</div><div><br></div><div>কিন্তু কোম্পানীবোৰে</div><div>চাৰিওফালে আগুৰি আছে,</div><div>সিহঁত সৰ্বব্যাপী।</div><div><br></div><div>আপুনি কোম্পানীক আওকাণ কৰি</div><div>কোনোফালে </div><div>এখোজো লৰচৰ কৰিব নোৱাৰে,</div><div>নোৱাৰে এফালেও দৃষ্টি দিব।</div><div><br></div><div>ভগৱান যদি আছেও</div><div>তেন্তে</div><div>তেওঁ নিজৰ গাদীৰ</div><div>ব্যক্তিগতকৰণ</div><div>সম্পূৰ্ণ কৰি দিলে!</div><div><br></div><div>১ আগষ্ট, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7840798680961722524.post-34787901507421559462023-11-25T23:27:00.000+05:302023-11-25T23:26:00.924+05:30উলংগ নাৰী<div>মূলঃ দেবব্ৰত জেনা<br></div><div>অনুঃ বিতোপন গগৈ</div><div><br></div><div>মোৰ নগ্নতাত নজনাকৈয়ে</div><div>উলংগ হৈ গ'ল বহু নাৰী</div><div>সেইসকল নাৰী </div><div>যি ভাবে গৰুক মা বুলি</div><div>যিসকলে কৰে গো পূজা</div><div><br></div><div>গো ৰক্ষাৰ বাবে</div><div>তেওঁলোকে ৰাজপথ উত্তাল কৰে</div><div>গো ৰক্ষক হৈ তেওঁলোকে</div><div>নিজকে হিন্দু শ্বেৰনী বুলি কয়</div><div><br></div><div>মোৰ নগ্নতাই কিন্তু</div><div>তেওঁলোকৰ বুকু কঁপাব পৰা নাই</div><div>সেয়ে এতিয়াও তেওঁলোক</div><div>মোৰ বাবে ৰাজপথত নমা নাই</div><div>নাই কণ্ঠত এটা প্ৰতিবাদৰ ভাষা</div><div><br></div><div>তেওঁলোকে</div><div>গৰুৰ মাজত ভগৱান দেখা পায়</div><div>মাকক দেখা পায়</div><div><br></div><div>কিন্তু</div><div>মোৰ মাজত তেওঁলোকে মাক বিচাৰি নাপালে</div><div>নাপালে বিচাৰি এজনী ভনী।</div><div><br></div><div>২৬ জুলাই, ২০২৩</div>Bitupan Gogoihttp://www.blogger.com/profile/17202247014641027121noreply@blogger.com0