মূলঃ কেদাৰনাথ সিং
অনুবাদঃ বিতোপন গগৈ
যেনেকৈ পৰুৱাবোৰ
উভতে গাঁতলৈ
বাঢ়ৈটোকাটো উভতে
কাঠৰ কাষলৈ
হেঙুলীয়া আকাশ ভেদি
উৰাজাহাজবোৰ উভতে
জাহাজঘাটলৈ
অ' মোৰ মাতৃভাষা
মই উভতো তোমাৰ কাষলৈ
যেতিয়া নিঃশ্চুপ হৈ হৈ
থৰ লাগি যায় মোৰ জিভা
দুখত কাতৰ হয়
মোৰ আত্মা।
২১ ফেব্ৰুৱাৰী, ২০২২
No comments:
Post a Comment