কিতাপবোৰ

মূলঃ গুলজাৰ  অনুঃ বিতোপন গৈ

কিতাপবোৰে বন্ধ আলমাৰিৰ আইনাৰে জুমি থাকে

বৰ আশাৰে চাই থাকে

এতিয়া মাহ মাহ ধৰি দেখা দেখি নহয়

যিবোৰ সন্ধ্যা সিহঁতৰ সৈতে পাৰ কৰিছিলো

এতিয়া প্ৰায়ে কম্পিউটাৰৰ পৰ্দাত পাৰ হৈ যায়

বৰ ব্যাকুল হৈ থাকে কিতাপবোৰ

সিহঁতৰ এতিয়া টোপনিত খোজ কঢ়া বেমাৰ হৈছে

বৰ আশাৰে চাই থাকে

যি উৎসাহৰ বাণী সিহঁতে শুনাইছিল

যাৰ কোষ কেতিয়াও নমৰিছিল বুলি

সেই কথা কাণত নপৰে এতিয়া ঘৰত

যি সম্বন্ধৰ কথা সিহঁতে কৈছিল

সেয়া এতিয়া ছিগা সূতাৰ চিলাই

কেইবাটা পৃষ্ঠা লুটিয়াও

তাৰ পাছতহে এটা নিশাহ ওলায়

বহু শব্দৰ অৰ্থ সৰি পৰিল

সকলোবোৰ শব্দ পাতসৰা শুকান ডাল যেন লাগে

য'ত এতিয়া কোনো অৰ্থৰ কোঁহ নেমেলে

বহু চুক্তি হৈ গ'ল বুজাবুজিৰ

যি মাটিৰ পিয়লাবোৰৰ দৰে সিঁচৰিত হৈ পৰি আছে

গিলাচবোৰে সিহঁতক পৰিত্যক্ত কৰি পেলালে

জিভাৰ আগত যি সোৱাদ লাগিছিল পৃষ্ঠা লুটিওৱাৰ

এতিয়া আঙুলি ক্লিক কৰোঁতে

মাত্ৰ এক পলক লাগে

স্ক্ৰীণত বহু পৃষ্ঠা খুলি গৈ থাকে একেলগে

কিতাপৰ সৈতে যি আত্মিকতা আছিল

এতিয়া নাই

কেতিয়াবা বুকুত সাবতি শুই গৈছিলো

কেতিয়াবা কোলাত লৈছিলো

কেতিয়াবা দুআঁঠুৰ মাজত লৈ

প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ দৰে পঢ়িছিলো

মূৰত লৈছিলো

সকলোবোৰ জ্ঞান পায় থাকিম পাছলৈও

কিন্তু সেই যে

কিতাপৰ মাজত পোৱা শুকান ফুল আৰু

সুগন্ধী কাগজৰ টুকুৰা

সেই যে কিতাপ খোজোতে

কিতাপ পৰোতে

উঠাই হাতত তুলি দিয়াৰ সুযোগ লৈ 

গঢ়ি উঠা সম্বন্ধবোৰ

সেইবোৰৰ কি হ'ব

সেইবোৰ কিজানি এতিয়া আৰু নাথাকিব!

২৩ এপ্ৰিল, ২০২৩

আজি বিশ্বগ্ৰন্থ দিৱস বুলি গুলজাৰৰ "किताबें" অনুবাদ কৰাৰ চেষ্টা কৰিলো। গুৱাহাটী গ্ৰন্থমেলাৰ সময়তে মোৰ প্ৰকাশিত অনুবাদ কিতাপখন আনিবলৈ আঁক-বাকলৈ গৈছিলো। কথাবতৰা পাতি আহিবলৈ ওলাই আহোঁতে গেটৰ মুখত লগ কৰি তাতে কৰ্মৰত দেৱজিৎয়ে কবিতাটো অনুবাদ কৰিবলৈ দি পঠিয়াইছিল। তেতিয়াই চেষ্টা কৰিছিলো যদিও মনে বিচৰা ধৰণে কৰিব পৰা নাছিলো বাবে আধা কৰাকৈয়ে এৰিছিলো। মাজে মাজে চেষ্টা কৰিছিলো যদিও হৈ উঠা নাছিল। আজি আকৌ চেষ্টা কৰি কোনোমতে সম্পৰ্ণ কৰিলো। ভাল অনুবাদ হোৱা নাই, তথাপি আজিৰ দিনটোত কবিতাটো দেৱজিতৰ বাবে।