মূলঃ সাহিৰ লুধিয়ানৱী
অনুঃ বিতোপন গগৈ
জোনটো ম্লান পৰি আছে, আকাশখন নিস্তব্ধ
টোপনিৰ কোলাত পৃথিৱীও নিশ্চুপ
দূৰ দিগন্তত শুকুলা ডাৱৰবোৰে
হাওলি আহি পাহাৰখনক সাৱতি ধৰিছে
ব্যৰ্থ আশা লৈ অন্তৰত
ৰৈ আছো তোমাৰ বাবে
এই বসন্তৰ ছাঁলৈ গুছি আঁহা
নহ'লে তোমাৰ প্ৰেম থাকে বা নাথাকে
জীৱনটো তোমাৰ ইচ্ছাৰ ওপৰত
কাইলৈকে দয়াৱান হৈ থাকে বা নাথাকে
প্ৰতিদিনৰ দৰে আজি তৰাবোৰ
পুৱাৰ কুঁৱলিত হেৰাই নাযাওক
আঁহা, দুখত জাগি থকা তোমাৰ দুচকুক
অন্ততঃ এৰাতি শুবলৈ দিয়া
জোনটো ম্লান পৰি আছে, আকাশখন নিস্তব্ধ
টোপনিৰ কোলাত পৃথিৱীও নিশ্চুপ
২৫ অক্টোবৰ, ২০২৩
No comments:
Post a Comment