মূলঃ ফেইজ আহমদ ফেইজ
অনুঃ বিতোপন গগৈ
তোমাৰ প্ৰেমত দুয়োখন পৃথিৱীয়েই হাৰি
তেওঁ পাৰ হৈ গৈ আছে বহু দুখৰ ৰাতি
নিৰ্জন মদিৰালয়ত মদৰ পিপাবোৰো উদাস
তুমি যেই গ'লা, বসন্তৰ দিনবোৰেও পাতিলে ঠেঁহ
পাপ কৰাৰ সুবিধা পালো এবাৰেই, সেয়াও মাত্ৰ চাৰি দিন
দেখি গ'লো আমিও, ভগৱানৰ কিমান সাহ
সমাজে তোমাৰ স্মৃতি পাহৰাই পেলালে
তোমাতকৈও বিশ্বাসঘাটক সময়ৰ বিষণ্ণতা
ভুলতে হাঁহিতো দিছিল আজি ফেইজে
কিন্তু নুসুধিবা তেওঁৰ হৃদয়ৰ উত্তাপৰ কথা।
২১ ছেপ্তেম্বৰ, ২০২৩
No comments:
Post a Comment